- Kitap okuyan insanlar genellikle okumayanlara göre daha mutsuzdur. Ancak bu kitap okuyanların ya da çok okuyanların okudukları şeylere üzüldükleri anlamına gelmez. Okuyan insanın genel olarak farkındalığı artar. İşte insanı mutsuz yapanda budur. Yani farkında olduğu şeylere üzülür insan okuduklarına değil. Çünki insanın aslında kendisine çevresine ve yaşam denen bu fenomene dair farkına vardığı şeylerin büyük bir kısmı oldukça acı ve keskin şeylerdir. İşte bu yüzden Gerek Nietzsche gerekse de Wilheim Goethe benzer şeyler söylemiştir. "İnsanın okudukça can sıkıntısı artar". Dostoyevski'ninde da insan üzerine yazdığı eşsiz eserlerdeki kasvette bu yüzdendir. Farkındalık. Okumayan insanın genel olarak mutluluğu ve basitliği'de buradadır. Çoğu şeyin farkında olmadığı, olamadığı ve hatta olamayacağı için mutludur. Bu durumda asıl sorun ortaya çıkar. Cahillikteki mutluluğumu tercih edeceğiz yoksa bilgelikteki üzüntüyü mü?... - İnsanları önceden yaptıkları iyilikleri koru
Düşünceler, Fikirler ve Tercihler.